Selvi Boylum Al Yazmalım

aski ve emegi karsi karsiya getiren film, ikisinden ancak birine kazandiran, birine kacinilmaz olarak kaybettiren. ama guzel film, hem de cok.

bir kamyoncu ve koylu kizin aski. ne kadar ‘basit’ bir denklem. belki filmdeki karakterler boyle sade oldugu icin meselesini anlamak daha acik ve kolay, uzerine dusunmek boyle guzel. gazetelerdeki kisa film tanitimlarinda hep ozetlendigi uzere ‘kamyoncu ile koylu kizinin ask oykusu’…aslinda bu kadar basit. kisa.

bu hikayenin oznesi aslinda asya. asik olan asya, masuk olan ilyas. ilyas da asik ama yeterince degil. ilyas neden terk eder gozgore gore asyayi, o kadar sevdigi kadini, kalbini kirar, tokat atar herkesin icinde. acmaz icini, paylasmaz derdini, tasasini, an gelir dengi olarak gormez asyayi. ona cok asik olusunu mu kendire yediremez? neden kacar asyadan? hissettigi seyle belki yuzlesebilmis, kendini ayni seviyeye cekebilmis, kendinden gecebilmis, vazgecebilmis degil, asik olma uzerinden kendini asyaya esitleyebilmis degil. ilyas’in once isi var, kamyonu var, hep elinin altinda ‘dilek hanim’i var.

ve cemsit…cemsit ilk bakista emek vererek aski kazanmis gorunse de oyle degil. asik oldugu kadini, yani asya’yi kazaniyor, emek vererek, bekleyerek, sabrederek iyilik gosterek, ona ve cocuguna. asyayi kazaniyor, ama asyanin askini degil. ben cemsit’e cok isinamadim hic bir zaman. butun iyicilligine ragmen, hatta belki bu sebepten. iyiliginin karsilligini eninde sonunda bekledigi icin, asya’nin icinin gittigini bile bile cekip aldigi icin. samet’e kendine baba dedirtigi icin, ‘samet ona baba demisti, onu babaliga secmisti’ degil midir karar aninda asya’nin aklindan gecenler? evet, sevmistir emek vermistir ama sevdigi kadinin vicdanina oynayarak kazanmistir onu. nasil kaldirir asya’nin yuregi orada gozu arkada kalirken ’seninim, alip gotursene beni’ derken icinden, cemsitin arkasindan gitmeyi? ne yapmistir cemsit asya’ya, boyle bir fedakarligi hakedebilmek icin? emek midir simdi bunun adi? emek dedigin ‘iyilik yap denize at’ olmali belki de, cok zor olsa da.

ve dilek hanim. nedense onu pek dusunmuyoruz, filmin sevenleri olarak. kimbilir belki o da ilyas icin neler neler yapti, bilmiyoruz. film buna musaade etmiyor. ‘dilek hanim’ ustelik sarisin, sehirli. her seyiyle asya’nin ‘otekisi’. ilyas’a asik olsa da ‘ben de sevdim ama, o senin karin, ustelik cocugun da var’ diye vazgecebiliyor, sonra beraber gitseler de. mesela cemsit bunu yapmiyor, yuzlesmiyor. ‘dilek hanim’lar ne yapar ‘gercek hayat’ta acaba, mesela ilyas onu terk ettikten sonra? bence dilek hanim biraz cemsit gibi, ilyas icin. ama o kaybediyor, asik olsa da, herseyi vermeye razi olsa da kaybediyor, cemsit kazanirken. kadinlar daha kolay kaybeder boyle durumlarda, ondan midir acaba? neden dilek hanim kaybediyor, o da eliden geleni vermez miydi, vermemis midir ilyas icin?

ve al yazmali, selvi boylu asya. mutfak camindan dilek hanim’i kocasini gogsunden operken gordugunde ‘ben kocami hic gogsunden opmedim’ diye uzulen, kiskanan asya. guvensiz, cekingen, korkak bir kizcagizin hisleri bunlar. kocasini gogsunden opemeyen asya sonra ‘coskun akan sular durulunca’, dinleyince kendini yillar yili, olgunlasinca geliyor hikayenin ikilemini asktan degil emekten yana tercih yaparak cozme noktasina. asya degisiyor. asyacik ne diyor, kendince cikmazindan cikmaya calisirken, ‘sevgi, iyilikti, dostluktu, insan emegiydi’, dogru diyor ama sevginin tanimini yapiyor, askin degil. ask ise yillar sonra yarali halde eve gelen ilyasi gorunce tir tir titreyen elleri. ne olur ‘gercek hayat’ta asyaya? sakin, huzurlu bir hayat surer cemsit ile asya. fena bir hayat sayilmaz ama..’ama’si var iste, hem de cok buyuk bir ama.

bu filmi gerçetn seviyorum

evet bir ara hergün yeşilçamda yayınlıyorlardı

çocukluğumun filmiydi.ne bilirdik ki ozamanlar aşkı.aşkı aşık olandan öğrenmek gerekmiş meğer...